Yüksel Ekici

Yüksel Ekici

AKIL TATİLDE, MANTIK FİRARİ!..


11.11.2025

Eskiden böyle değildik.

    Öyle her dakika olağanüstü olaylar yaşamazdık.

    Skandallar bugünkü gibi günde üç posta yaşanmazdı.

    Patladığında da skandal muamelesi görür günlerce konuşulurdu.

    Muhatapları günlerce, hatta aylar, yıllarca sokağa çıkamaz,  ortadan kaybolup giderlerdi.

    Bugünlere bakıyoruz;

    Pişmiş kelle gibi sırıtıp poz veriyor, yeni skandallara doğru yelken açıyorlar.

    Arlı arlı.

    Hırlı hırlıydı o zamanlar.

    Şimdi öylemi?.

    Kimin ne olduğunu anlayana kadar tavuklar tilkiye yem olup gidiyor.

    O zamanlar üst akıl yoktu mesela.

    Olsa da yerli yersiz kullanılmazdı.

    Veya;

    "Gezen Tavuk" gibi ortalarda gezinmezdi öyle.

    Askıda çamaşır olurdu o zamanlar.

    "Akıl tutulması" nedir, nasıl tutulur bilmezdi bizim nesil.

    Belki de herkes aklına sahip çıkıp ortalarda başıboş, aylak aylak gezinmesini engelliyordu.

    Şimdi öyle mi?.

    Günde beş posta "akıl tutulması" yaşıyoruz memleketçe.

    Gündem uçurtma olmuş, memleket kuyruk gibi arkasında.

    Yine de yetişemiyoruz.

    İyi tarafı şu;

    Şaşırmıyoruz.

    Kanıksadık.

    Alıştık.

    Benimsedik.

    Ne derseniz deyin adına.

    "Başka ülkede yaşayamam" felsefesi yol göstericimiz oldu.

    “Vatandaşı olmasak eğlenceli bir ülkeyiz” aslında geyiği dillerimize pelesenk oldu, karşılıklı gülüşüyoruz boş boş.

    Anormal ile normal kelimelerinin anlamı beyinlerimize ters yüklenmiş sanki.

    Üzüleceğimize sevinirken, sevineceğimize üzülüyoruz.

    Hiçbir tepki vermeden durumlarımızın seyrine duranların sayısı da arttı bu arada.

    "Anormal" işler şaşırtmıyor bizi.

    Şaşırdığımız eskiden "normal" olan işler, eylemler.

    Doğruya şaşırıyoruz da, yanlışa sesimiz çıkmıyor artık.

    Şarkıdaki gibi;

    “Daha ne kadar, nereye kadar!”

    Bilmiyoruz.

    Bilemiyoruz.

    Ya da:

   “Bir bileni varsa gelsin bize de öğretsin..”

   Öğrenecek öğrenci varsa ders hiç bitmez der eski bir öğretide dünya sakinlerine akıl veren önemli şahsiyet.

   Büyük ihtimalle bizler için söylememiştir.

   Bizim akıllar topluca firar ettikleri için bu özlü cümlenin faydasını görmemiz pek mümkün görünmüyor şimdilerde.

    Demem o ki;

    Avara kasnak gibi boş dönüyor kafa.

    Akıllar tutuk.

    Mantık tatilde.

    Yaşıyoruz yine de.

    Nereye kadar giderse artık.

    Rastgele gari..

    **

    Sevdiğim laflar:

    “ÖKÜZÜN DÜNYASI PİSLEDİĞİ TARLA KADARDIR!..”

ARŞİV YAZILAR